Stel ik was een ambtenaar van bouw- en woningtoezicht. Een die elke dag met zóóóóóóó’n gezicht thuiskwam.
“Hoe was het op je werk?”
“Ach gewoon. Niks.”
“Wat heb je gedaan?”
“Een sloopvergunning gegeven voor een schuur die acht jaar geleden werd afgebroken. En een ondernemer zo ver gekregen dat hij vergunning aanvraagt voor een hek dat hij in 2003 neerzette.”
“Niks interessants?”
“Neu... of nou ja, weet je nog dat er appartementen moesten komen boven de winkels aan de Markt? Het project ‘Wonen boven winkels’, bij Albert Heijn en zo? Nou, daarvoor moest een achteringang worden gemaakt vanuit de Naaierstraat. De winkeliers wilden namelijk geen ruimte afstaan aan de voorkant. Die achteringang bestaat intussen al jaren. Alleen kwamen er geen achttien appartementen, zoals de bedoeling was. Er kwam er maar één. En de weelderige daktuin die de omwonenden bij hoog en bij laag was beloofd vanwege het groen dat voor die smerige achteropgang moest wijken, die daktuin kwam er al helemáál niet. Wij konden er weinig tegen uitrichten. Normaal laat je het dan gewoon zitten. Maar deze keer moest ik de politiek er een officieel besluit over laten nemen. Nou, dat vinden ze niet leuk hoor, de dames en heren politici. Maar ja, één of andere boze bewoner bleef maar brieven schrijven. Ik moest wel.”
Stel ik was zo’n ambtenaar. Zou ik dan blij zijn met de invoering van welstandsvrije gebieden in Gouda? Stukjes grond buiten de bebouwde kom waar het uiterlijk er niet zo toe doet? Zou ik dan vanwege een paar romantische stedenbouwers die lopen te zwijmelen over de rafelranden van de stad, rafelranden waar de vermenging van functies alles zo spannend maakt, rafelranden waar zogenaamd zo’n hele interessante dynamiek heerst - zou ik daarvoor dan mijn principes opzij zetten?
Stel je voor: alle volkstuinen welstandsvrij. Natuurlijk, volkstuinen zijn soms anarchistische bedoeningen. Langs de spoorlijn zagen ze me aankomen. Maar zou ik als gerespecteerd ambtenaar van bouw- en woningtoezicht ook de keurige volkstuinverenigingen willen vrijlaten? De verenigingen waarvan de besturen doodsbang zijn voor mijn aanschrijvingen? Die strak gereglementeerde complexen waar ze alles doen wat ik zeg? Huisjes niet hoger dan twee meter drieëndertig en een halve centimeter en allemaal verplicht bruin. Kassen per se met schuine kappen. Geen ronde modellen of van die met plastic beklede dingen die ze tegenwoordig in tuincentra verkopen. Zouden ik mij dat vanwege een paar wereldvreemde beleidsjongens laten afnemen?
Stel ik was een ambtenaar. Ik zou wel gék zijn.
januari 2006
