Het gebeurde in de winter, door gladheid van de weg. Hoe paarden en kar precies aan het glijden raakten, weet ik niet meer. Ik stond op een krukje voor het raam van de erker toen de paard-en-wagen van de vleesfirma bij de buren arriveerde. Ineens viel mij een verkeerde beweging op. Steigerden de paarden? In mijn verbeelding zie ik hoe een kar vol halve varkens en koeien tergend voorspelbaar naar de waterkant gleed. Het gewicht op de ijzeromrande wielen. De paarden, eveneens met ijzer beslagen, onmachtig om grip te vinden op het wegdek. Tot het moment van kiepen. Dan hulpeloze bewegingen, gekraak en het langzame doorslaan van de evenwichtsbalans. Zat er geen balustrade langs de Hoge Gouwe? Was die van hout en versplinterde hij? Ik dacht als enige naar deze verschrikking te staren. Even later waren er niet alleen paarden, maar ook mannen te water. Sommigen hielden zich bezig met het bij elkaar scharrelen van de rose-gele lijken die in het water dreven. Anderen deden aanvankelijk niet anders dan proberen de paarden kalm te houden. Het beeld was er een van ijzige koude. Mijn moeder op mijn kreten achter mij verschenen, en wie nog meer, gaven commentaar. 'Ze snijden het tuig los'. 'Kijk, het beest is bang. Ze krijgen hem niet naar de overkant.' Aan de andere zijde van het water, bij de brede trap, verzamelde zich steeds meer brandweer en politie. Uren duurde het, terwijl de lucht en het water donkerder kleurden, uren van koude worsteling met roeibootjes en touwen, een kraan uiteindelijk, voor de beesten op het droge stonden. Of lagen, ik weet het niet meer. 'Die moeten afgemaakt,' wist een volwassene achter mij.
Nee, dan die andere keer. Die was heel wat gemoedelijker. Twee dikke Belgische knollen van Van Gend en Loos maakten een parkeerfout bij het water van de Turfmarkt, ergens tussen het Leger des Heils en de Trappenbrug. Het was een zonnige dag, van de platte bezorgwagen dreven keurig-rechthoekige pakjes weg en iedereen had plezier bij het hengelen naar die pakketjes en het pogen de beesten te verleiden tot een stap of sprong uit de modder naar de kant, amper vijf centimeter boven waterniveau.
juli 1996
